Aikido Dojo

Παραδοσιακή Μέθοδος

"...το Dojo του Aikido είναι ένας τόπος ιερός, όπου εργαζόμαστε για τον εξαγνισμό της ζωής μας και όπου καθαρίζουμε το σώμα και την καρδιά. Είναι ο τόπος όπου εξασκούμε την Ατραπό για μια ζωή έντιμη και αξιοπρεπή και όπου εκπαιδευόμαστε στις τεχνικές του Εξαίσιου και Κυκλικού Χορού που δημιουργεί η Ροή.
Είναι λάθος να εκπαιδευόμαστε σε τεχνικές επίθεσης και αντιπαράθεσης με τους άλλους και να αποκτούμε το πνεύμα της καταστροφής. Θα ήθελα να επιλέξετε τον δρόμο με προσοχή, διότι η εργασία απαιτεί ολόκληρη τη ζωή σας..."



Στην ομάδα Aikido Dojo Ηρακλείου-Παραδοσιακή Μέθοδος, το Aikido κατανοείται και εξασκείται μέσα στο πλαίσιο της Διδασκαλίας που μεταβίβασε ο Ιδρυτής Μοριχέι Ουεσίμπα O' Sensei στον μαθητή του για περισσότερο από 40 χρόνια Hikitsuchi Michio Sensei, ο οποίος έλαβε την ύψιστη διάκριση του 10ου Dan προσωπικά από τον Ιδρυτή. Η κληρονομιά που άφησε ο Ιδρυτής είναι το αποτέλεσμα αναζήτησης μιας ολόκληρης ζωής μέσα στον κόσμο του Ιαπωνικού Budo και της εσωτερικής πνευματικής παράδοσης της χώρας, που θεωρείται η επιτομή των Ιαπωνικών παραδοσιακών τεχνών, καθώς στο Aikido του O' Sensei δεν υπάρχει κανένα στοιχείο βαρβαρότητας, κι ούτε υπάρχει κάτι περισσότερο να αναζητήσει κάποιος που θα ήθελε να πορευθεί το Δρόμο της Ειρήνης. Η αφοσίωση με την οποία ο Hikitsuchi Sensei διαφύλαξε την κληρονομιά αυτή, δίνει το μέτρο της δικής μας ευθύνης και το επίθεμα "Παραδοσιακή Μέθοδος" αναφέρεται σ'αυτήν ακριβώς τη συνέπεια.

Το Dojo στο Kumano Juku

Την ίδια εποχή που το Dojo στο Tokyo άρχισε να επαναλειτουργεί (μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο), πολλοί παλιοί μαθητές του O’ Sensei που γύρισαν αλώβητοι από τις μάχες, άρχισαν να ανοίγουν τα δικά τους Dojo. Ένας από αυτούς ήταν και ο Hikitsuchi Michio που άνοιξε το Kumano-juku στο Shingu. Το Shingu ήταν ένα από τα δυο κέντρα του Αϊκίντο στην περιοχή Nanki. Ήταν μια περιοχή ιδιαίτερης σημασίας όπως και η Tanabe, η γενέθλια πόλη του O’ Sensei. O Ο’ Sensei είχε επισκεφτεί το ιερό στο Kumano Sanzan τον Ιανουάριο του 1949 και είχε επίμονα ενθαρρύνει τον Hikitsuchi Michio να ανοίξει ένα δικό του Dojo εκεί. Όπως λοιπών του είχε πει: "είναι σε καιρό ειρήνης που το αληθινό Budo αποκτάει το νόημά του. Η φιλοσοφία του Aiki είναι μια αλήθεια παγκόσμια και αναντίρρητη… Το Kumano είναι η πνευματική μου κατοικία και θα ήμουν αληθινά ευτυχισμένος αν δημιουργούσατε ένα Dojo στο Shingu. Το πνεύμα της Ιαπωνικής αγάπης ριζωμένο στο Takemusu-aiki μπορεί να δημιουργήσει τα θεμέλια για μια νέα Ιαπωνία. Από την πλευρά μου έκανα ότι ήταν μέσα στις δυνάμεις μου για τον σκοπό αυτό. Σας παρακαλώ κάντε παρομοίως την δική σας προσπάθεια."

Ο Hikitsuchi που εμπνεύστηκε βαθειά από τα λόγια αυτά, άνοιξε το Dojo Kumano-juku το 1952 κι από εκείνη τη στιγμή αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάπτυξη του Aikido.

- Ο O’ Sensei είχε την συνήθεια να αναφέρεται στο Kumano-juku Dojo σαν το «δικό μου Dojo» και το επισκεπτόταν συχνότατα από το 1955 έως το τέλος της ζωής του. Μια πλάκα με το όνομά του είχε τοποθετηθεί στην είσοδο και βρίσκεται εκεί ακόμα και σήμερα σαν να επρόκειτο πραγματικά για το Dojo του O’ Sensei.

- Στις 26 Απριλίου στις 5 το πρωί, ο Morihei Ueshiba O’ Sensei πεθαίνει τόσο ήσυχα σαν να είχε αποκοιμηθεί. Ήταν 86 ετών. Τα προσωπικά αντικείμενα ενταφιάστηκαν στο οικογενειακό κοιμητήριο της οικογένειας Ueshiba, στον ναό Kozanji. Τα γένια του μοιράστηκαν στα 3 και στάλθηκαν στο Ibaraki Dojo στην Iwama-cho, στον τάφο της οικογένειας Ueshiba στο Omoto Tennodaira στην Ayabe και στο Kumano –juku Dojo στο Shingu.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Αϊκίντο – Το έργο μιας ζωής» (βιογραφία του ιδρυτή Morihei Ueshiba) από τον Kιsshomaru Ueshiba